Nieuws
De testzagen uit de 45 cc klasse zijn allemaal tussen de 2-2,3 kW. Dat is genoeg bij het vellen. Met een gewicht van circa 5 kg is ook de inzet als snoeizaag probleemloos mogelijk. We gingen met zes universele, semiprofessionele zagen het bos in.
De Dolmar PS 420 C is een recente ontwikkeling. Oorspronkelijk werd hij met 2,0 kW zonder katalysator gefabriceerd. Bij de huidige emissie eis van 50g/kWh heeft hij een katalysator gekregen.
Met 42,2 cc heeft hij de kleinste cilinder inhoud. Qua vermogen is hij met 2,29 kW zelfs wat sterker dan beloofd. Het brandstofverbruik is met 415 g/kWh verrassend laag. Het is nog beter dan bij de Husqvarna met zijn tussenspoeling.
Bij de trillingen aan de handgrepen ligt de PS 420 C met de MS 251 op de 2e plaats. Alleen de Husqvarna is nog rustiger. Het starten gaat met het veer ondersteunde EasyStart systeem vlekkeloos. De bediening is 100% logisch. Om te starten moet het hendel helemaal naar boven. Dan is de choke actief en het gas half open. Een standje lager: half gas. Om te stoppen moet er op de ‘Stop’ knop gedrukt worden. Daarna springt de zaak weer vanzelf op de startstand. In het bos overtuigde de Dolmar door zijn snelle op toeren komen en zaagvermogen.
Naar aanleiding van de gemeten waardes hadden we wat meer verwacht. De PS 420 C heeft immers de mooiste vermogens- en koppelkromme. Bij het schijvenzagen zat er niet meer dan een 4e plaats in. Maar door zijn levendigheid en hanteerbaarheid bleef het leuk werken. Net als bij het takkenzagen.
Een verrassend zuinige, klassieke tweetaktmotor die uit weinig cilinder inhoud veel vermogen uit deze kettingzaag haalt. Voor de uitlaatgasbehandeling zorgt een katalysator. De prettig hanteerbare PS 420 C start makkelijk en komt goed op toeren. Prestatietechnisch een goede middenmoter.
Vermogen: 1,5
Handling: 2
Vibraties: 2
Zaagprestatie/ plaats: 11,1 s (4)
Koude start: 2/2
Wie een gewone kettingzaag zoekt, moet met deze test uit de voeten kunnen. Alle zagen zijn goed geschikt voor landbouw, akkeronderhoud en het zagen van brandhout. Goede compromissen voor zwaardere apparaten als die te weinig gebruikt worden.
Het vermogen en gewicht maakt ze universeel inzetbaar en alleen ongeschikt voor echt zwaar werk. Dus hebben we ze als manusjes van alles ingezet, maar we gingen ook naar het laboratorium van Stihl. In het bos ging het om het doorwerken van een dennencultuur: vellen, takken afzagen en op lengte zagen van ca. 30 cm dikke bomen. Daarvoor gebruikte we de Dolmar PS 420 C, Efco 147, Husqvarna 445, Shindaiwa 452 s, Solo 646 en de Stihl MS 251.
Ook bij motorzagen gaat alles intussen om uitlaatgassen. Hoe voldoen fabrikanten aan de EU norm de grenswaarde van 50 g/kWh emissie (HC en NOx) te bereiken? Sommige nog helemaal niet. Een paar met katalysatoren en anderen met nieuwe motortechnologie.
De fabrikanten die nog met ouderwetse tweetakttechniek werken zijn Solo, Shindaiwa en Efco. Hier geldt een uitzonderings- en uitloopregeling als er in Europa minder dan 5.000 stuks worden verkocht. Zo krijgen kleinere bedrijven wat extra tijd om hun producten aan te passen. De Dolmar PS 420 C bewandelt een tussenweg. Toen hij een paar jaar geleden op de markt kwam golden de oude emissiewaardes nog en had de zaag geen katalysator. Intussen is die standaard zoals de C in de typeaanduiding laat zien. Hij is verrassend zuinig.
Motorisch state of the art zijn de Stihl MS 251 en de Husqvarna 445e met hun tussenspoeling. Tussen de werkslag en de aanzuiging van vers mengsel worden de kanalen daar met schone lucht gespoeld. Daardoor verdwijnen de uitlaatgassen na verbranding geheel uit de verbrandingsruimtes zonder dat ze, zoals bij conventionele 2takten, vers mengsel mee zuigen. Deze complexe techniek met aanvullende aanzuigkanalen en carburateursturing voldoet zonder katalysator aan de huidige normen. Een ander voordeel: ze zijn zuiniger. Voornamelijk omdat de spoelverliezen wegvallen.
Maar eerst moesten alle zagen op de proefstand laten zien wat ze waard waren. De technici van Stihl maten bij alle zagen vermogen, koppel, brandstofverbruik, emissiewaardes, geluid en trillingen aan de handgrepen.
Om alle zagen onder de zelfde omstandigheden te testen hebben de motoren eerst drie uur onder verschillende belastingen aan de rem in laten lopen. Daarna werden de verschillende belastingscycli op de testbank gedraaid. Vervolgens werden de zagen gefixeerd om de trillingen aan de handgrepen te meten en het geluid te meten.
Na het lab gingen we naar het hout. Om de zaagprestatie te testen zaagden we schijven van vergelijkbare sparrenstammen. Vier testers zaagden elk drie schijven per stam. De gemiddelde waarde namen we als zaagprestatie. Die staat bij elke zaag. Het koudestart gedrag is het aantal keer trekken aan het startkoord, met en zonder choke, tot de zaag aan sprong.
Om de zagen verder te beoordelen gingen we het bos in. We hadden een perceel naaldhout uitgezocht. De bomen die geveld moesten worden waren 25-35 cm dik. Na het vellen gingen de takken er af en werden ze afgekort. Alle zagen hadden een .325 ketting. De meeste waren van Oregon, alleen de Stihl had een eigen zaagketting. De zwaarden waren 35 of 38 cm lang. Hoe de zagen het per stuk deden staat in de aparte waarderingen.
De Shindaiwa heeft ons zeker bij de zaagprestaties prettig verrast. Hier haalde de Japanse zaag de 1e plek. Technisch gesproken gaat het over een klassieke tweetakt.
Met 2,24 kW haalt de motor bijna exact zijn opgegeven waarde van 2,26 kW. Ook met zijn gewicht/prestatieverhouding ligt de 452 s met 2,1 kg/kW vooraan. Helaas is de Shindaiwa ook qua benzineverbruik een topper.
Net als de overige klassieke tweetakten. Shindaiwa speelt op de uitzonderingsregel, want met 128 g/kWh HC+NOx voldoet hij niet aan de nieuwe emissienorm. In het bos ging de 452 goed los. Starten vraagt weinig kracht bij deze kettingzaag. Warm starten doet hij prima. De AAN/UIT schakelaar beviel ons minder. Qua kracht en op toeren komen hoort hij tot de toppers van deze test. Helaas zijn de vibraties aan de grepen hinderlijk.
De verschillen zijn niet alleen in het lab. In praktijk zijn ze ook merkbaar. Hier liggen Solo, Husqvarna en Dolmar beter in de hand. Zo goed de ketting zaagde, zo snel rekte hij ook. Hij was niet meer te spannen. Waarschijnlijk een kwaliteitscontrole probleempje bij Oregon.
De Shindaiwa overtuigt met zijn zaagprestaties. Afgezien van de hoge vibraties is de handling ook goed. Verbruik en uitstoot zijn niet meer van deze tijd.
Vermogen: 1,5
Handling: 3
Vibraties: 3
Zaagprestatie/ plaats: 9,8 s (1)
Koude start: 2/1
De prestaties en verbruikswaardes bewijzen dat Dolmar met de katalyastor een goedkope, maar ook effectieve manier van emissieverlaging aanbiedt. Opnieuw wordt vanuit objectieve hoek gewaardeerd dat de PS-420 een gelukte universele zaag is. Dat bleek eerder al uit de Duitse FPA test. Door zijn geringe verbruik en goede prijs/prestatieverhouding is de PS-420 de ideale en goedkope aankoop voor eigen gebruik en semiprofessionele inzet.
De test maakt duidelijk dat gemeten topvermogen in praktijk niet zaligmakend is. Er spelen meer aspecten mee. De Husqvarna 445 e scoort op veel van die punten. Als gebruiksvriendelijke zaag met mooie emissie- en verbruikswaardes pakt hij punten door zijn snel op toeren komen en het onttakken. Met de X-Torque is hij, al in 2008 gepresenteerd, technisch actueel. Onze nieuwe prof-lijn leidt de weg naar zijn toekomst.
We zijn niet tevreden over de uitkomsten. Bijzonder de gemeten trillingen verbazen ons. De 147 heeft een dempingsysteem dat voor een trillingvrije loop zorgt. We vermoedden dat de zaag niet goed afgesteld was, want ook het verbruik lag beduidend hoger dan volgens onze eigen metingen. We geloven dat we sterk in de markt staan. Intussen vervangt de MT 4400 E-Jet de 147 en zijn we trots op de nieuwe techniek daar in. Helaas was hij tijdens de test nog niet beschikbaar.
We zijn blij met de mooie resultaten van de MS 251. Die behoort tot de modernste zagen in ons programma. Door het met de professionele MS 241 gedeelde platform konden we veel details meenemen naar de semiprofessionele MS 251 en 321.
Daar hoort niet alleen het luchtfilter met lange standtijd en voor-afscheider bij, maar ook de goede bereikbaarheid van bougie, filter en cilinder. Overigens kan ook het HD2 filter van de MS 241 gemonteerd worden. De geringe vibraties en de wendbaarheid zijn andere voordelen. Dus bieden we met de MS 251 het ideale gereedschap voor de doelgroep. Voor op meer veiligheid gerichte klanten is er dan ook nog de MS 251 C-BEQ, met gereedschapsloze snel-kettingspanner en kracht sparende ErgoStart plus het QuickStop Super snel remsysteem voor de ketting.
De solo 646 is gemaakt als robuust, krachtig stuk universeel gereedschap voor semiprofessioneel gebruik.
Veel details en uitrustingskenmerken maken starten, gebruiken, onderhoud van de Solo tot een plezierige bezigheid. Onze 646 is een goede metgezel bij het brandhoutzagen, bosonderhoud en vellen van bomen. En de prijs/kwaliteitverhouding deugt.
De kettingrek in de test is voor ons onverklaarbaar. We gebruiken kwaliteitskettingen van Oregon Blount. De opzet van de kettingvang bout minimaliseert schade bij kettingbreuk.
De gerubberde bout is vervangbaar en heeft zich in praktijk bewezen. Het startsysteem is veer ondersteund, de startgreep is met een veer aanvullend druk ontlast. Bovendien zijn de sluitingen indien nodig los te draaien met dezelfde startgreep.
Efco hoort net als Oleo Mac tot de Italiaanse Emak groep. Onze testzaag had nog een klassieke tweetaktmotor, zonder uitlaatgasreiniging, en 45 cc cilinderinhoud. De gemeten waarde van 2,22 kW ligt iets onder de opgegeven waarde van 2,3 kW.
En is daar mee even sterk als de Shindaiwa en de Stihl. Maar de laboratoriumprestaties komen er in praktijk niet uit. De zaagprestatie van 12,3 sec. is maar goed voor de 6e plaats. Dat ligt hem aan het koppelverloop. Dat heeft bij de Efco 147 een dip bij 7.500 tpm. Op papier heeft de 147 het op één na hoogste koppel.
Met benzine is hij met 1,15 kg/u het minst zuinig. Dat resulteert helaas ook in de hoogste emissiewaardes. Geluidstechnisch zit de zaag in het middenveld. Als het op trillen aan komt is de Efco de hekkensluiter. Dat hebben we gemeten en gevoeld.
Ondanks het feit dat de Efco hoog scoort op laagste plaatsten kon hij in het bos goed mee komen. Bij het vellen en het takken zagen was er goed mee te werken. Het luchtfilter is zonder gereedschap te bereiken. Het koppelingswiel is buitenliggend. Dus het omleggen van een nieuwe ketting is wat gedoe.
Op papier de sterkste zaag in de test duidelijk minder in praktijk. Het verbruik is hoog en de sterkte trillingen zijn hinderlijk.
Vermogen: 3,5
Handling: 3,5
Vibraties: 3,5
Zaagprestatie/ plaats: 12,3 s (6)
Koude start: 3/2
De Husqvarna 445 e heeft een moderne X-Torque motor met tussenspoeling. Dat zorgt voor brandstofbesparing en schone uitlaatgassen.
De kettingzaag is makkelijk te starten. Een sticker attendeert op de startprocedure, die ons goed beviel. Starten wordt verder vergemakkelijkt door de décompresseur. Om te servicen is het deksel met clips te openen. Dan zijn de bougie en luchtfilter bereikbaar. We stelden echter nauwelijks vervuiling vast.
Hier blijkt het nut van de Air Injection die vuil centrifugaal uit de aangezogen lucht verwijdert. De vloeistofniveaus zijn via kijkglaasjes te controleren.
Ook hier is de koppeling buitenliggend. Dat maakt het kettingwisselen wat moeizamer, maar de krachten die op de carterlagers werken zijn er lager door. Het kettingspannen zonder gereedschap beviel goed.
Qua zaagprestatie kwam de Husky 445 e op de derde plaats. Het vermogen ontbrak wat. Maar bij 8.000 tpm ligt het weer in lijn met de andere kandidaten.
Het op toeren komen bij het takken zagen beviel erg goed. Qua vermogen haalde de 445 e zijn opgegeven waarde van 2,1 kW niet. We noteerden 1,97 kW. De gemeten- en voelbare trillingen waren erg gering. Hier bleef de concurrentie duidelijk achter.
Een moderne kettingzaag met heldere startlogistiek en een makkelijke start. Heel weinig vibraties. Qua vermogen hadden we op iets meer gehoopt. Komt snel op toeren. Is zuinig.
Vermogen: 2,5
Handling 2
Vibraties: 2
Zaagprestatie/ plaats: 10,8 s (3)
Koude start: 3/1
De MS 251 van Stihl had op de testbank precies het opgegeven vermogen van 2,2 kW. De vermogens en koppelkromme duidden op goede zaagprestaties.
Bij het zagen maakte de Stihl dat waar met de 2e plaats. Motortechnisch bezien kiest Stihl voor een tweetakt met tussenspoeling. Dat zorgt voor het beste specifieke brandstof verbruik uit deze test: 406 g/kWh en ook emissietechnisch bleek de Stihl MS 251 de schoonste: 41,4 g/kWh HC+NOx.
De startprocedure is typisch Stihl en klopt. De zaag start ook zonder hulpmiddelen als benzine voor-pompen en ErgoStart (zoals op de MS 251 C-BEQ met ketting snelstop rem). Het deksel is eenvoudig, met de tegen verliezen geborgde draaisluitingen, te verwijderen.
De bereikbaarheid van de bougie en het, door voorreiniging, lang schoonblijvende luchtfilter is goed. In het bos werkt de Stihl prettig. Prestaties en het op toeren komen zijn goed.
De zaag is erg wendbaar en is, belangrijk bij het vellen, goed te sturen. Ook bij het takkenzagen maakte de MS 251 een goede indruk. Trillingstechnisch viel hij ook niet tegen. Hier pakt hij, krap verslagen door Husqvarna samen met de Dolmar de 2e plek. De gemeten verschillen voelden we niet terug in praktijk.
Een prettig hanteerbare zaag met moderne motortechniek voor het geringste verbruik en de schoonste uitlaatgassen. De MS 251 overtuigt door zijn zaagprestaties en snel accelereren.
Vermogen: 1
Handling: 2
Vibraties: 2
Zaagprestatie/ plaats: 9,9 s (2)
Koude start: 2/1
Solo is de derde van het stel dat voor de uitzonderingsregel voor emissienormen gaat. De technici werken onder hoge druk aan schone motoren.
De motor overtuigt met mooie vermogens- en koppelkrommes. We hebben 2,12 kW gemeten. Iets minder dan opgegeven. Qua koppel ligt hij op de derde plaats met een iets hogere waarde dan opgegeven. Zaagtechnisch zat de machine in de laatste divisie. Maar door de snelle gasreactie was het goed takkensnoeien met de Solo.
Deze kettingzaag ligt goed in de hand en start eenvoudig door de primer en de décompresseur. De startprocedure klopt hoewel de AAN/UIT knop een optie is. De trillingen aan de handgrepen zijn acceptabel.
Helaas slaat de zaag met een dempingsysteem van stalen veren soms tegen zijn aanslagen. Voor onderhoud is het deksel met clips, die niet verloren kunnen worden, te openen. Dan zijn luchtfilter en bougie goed bereikbaar. We merkten wel dat het filter snel vervuilde.
De robuuste zaag met zijn magnesium carter heeft een aan de zijkant geplaatste kettingspanner en een buitenliggend kettingtandwiel voor snelle kettingwissel. De solo heeft een instelbare oliepomp.
De 646 van de traditionele Duitse fabrikant Solo is motortechnisch wat gedateerd. De doorsnee zaagprestatie wordt gecompenseerd door het snel op toeren komen.
Vermogen: 2,5
Handling: 3
Vibraties: 3
Zaagprestatie/ plaats: 12,1 s (5)
Koude start: 3/2
Misschien ook interessant?
Nieuws
Rijtest met de T7.270 Blue Power | De T7 van New Holland schurkt zijn flanken in de bovenste middenklasse. Met de T7.270 Blue Power en maximaal 269 pk werkten wij met de sterkste uitvoering. Wat ons wel- en niet beviel, leest u in de onderstaande exclusief test.
Nieuws
Wie bedenkingen tegen accu tuingereedschap heeft, zou eens aan de slag moeten met de heggenscharen van Dolmar, Metabo, Pellenc en Stihl. Wij waren erg verrast over hun prestaties tijdens deze test van accu heggenscharen.
Nieuws
Met de New Holland T6.160 AutoCommand is de traploze transmissie nu ook door gedrongen tot New Hollands compacte klasse. We telden na 100 arbeidsuren de plussen en de minnen.